Eerste week in SURI
Door: Lisanne
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
03 Maart 2014 | Nederland, Zuidwolde
De eerste week zit er alweer bijna op.
Vorige week dinsdag begonnen wij met ons avontuur en nu zijn wij alweer bijna een week verder.
Het was even wennen, maar het went eigenlijk ook heel snel haha. Hier is direct te zien dat ze het woord STRESS niet kennen (no stress, relaxchill meisje). Dit merkten Marinda en ik direct al bij het RKBO. Donderdag waren wij hier met z’n allen geweest, om ons te melden en vrijdag moesten wij terug komen om de formulieren op te halen. De afspraak was om naar 10en te komen, zo gezegd zo gedaan. Omdat Marinda en ik de weg een beetje kwijt waren stapten wij om half 11 binnen. Hier aangekomen konden wij nog ruim een half uur wachten, omdat ze de papieren nog niet voor elkaar hadden (oké NO STRESS).
Donderdagavond merkte ik dat m’n voet steeds iets dikker werd. Vrijdag werd het nog dikker en
’s avonds kon ik er bijna niet meer op staan. M’n hele voet en enkel waren dik. Gelukkig hebben wij een huisgenoot die voor arts studeert en hij heeft grondig naar m’n voet/enkel gekeken. Hij wist niet precies wat het was, dus toch maar voor de zekerheid naar de eerste hulp, omdat maandag mijn eerste stagedag was. Hier aangekomen moesten wij eerst wachten in de wachtkamer. Toen ik aan de beurt was vroeg één vrouw wat er aan de hand was en werd mijn bloeddruk + temperatuur gemeten (dit was dikke prima). Ik mocht weer terug naar de wachtkamer en werd al snel terug geroepen, zodat de arts er naar kon kijken. Helaas sprak deze beste man onduidelijk Engels en met mijn Engels erbij kwamen we samen niet zover. Gelukkig liep er ook één man rond die wel goed Nederlands kon, dus die heeft ons goed geholpen. Eerst was de bedoeling om een foto te maken, maar later kreeg ik toch een los verbandje om (wat even 68 srd kostte = rond de €17,-). Ik moest nog even blijven zitten, want de arts kwam nog even naar mij toe (jawel, ruim een half uur later NO STRESS). Hij heeft mij een recept voorgeschreven, die ik bij de apotheek kon ophalen en voor de rest zei hij weinig. Door dit heb ik een erg rustig weekend gehad, want ik moest rust houden en met m’n voet omhoog zitten.
Vandaag (maandag) was het dan zover.. mijn eerste stagedag op de Sint Elisabethschool 1. De school begint om 07.30 uur en is om 12.30 uur uit. Elke dag beginnen ze met de vlag ophijsen en het lied. Alle leerlingen staan per klas keurig in de rij. Wanneer ze klaar zijn gaan ze per klas naar hun lokaal toe met de desbetreffende leerkracht. Ik heb eerst een gesprek met de directrice gevoerd over mijn stage + opdrachten die ik vanuit school moet uitvoeren. Zij heeft mij de gehele school laten zien (±377 leerlingen). Hier in Suriname werken ze niet met groepen maar met klassen. Ik geef de komende 3 maanden les aan de 4e klas. Op deze school hebben ze 4A, 4B en 4C. Met de directrice heb ik overlegd dat ik elke dag voor één klas sta, zodat ik de verschillen in de groep kan zien en ook het verschil in leerkrachten. Wat mij direct al opviel is dat ze veel schreeuwen naar leerlingen toe. De leerlingen kijken hier niet raar van op en reageren hier ook fel op. Op school hebben zij een mediatheek, waar ze elke week één boek kunnen lenen en schuin achter de school ligt een straat van beton waar de leerlingen met een vakdocent gymmen. Voor de vakken muziek en handenarbeid hebben zij ook vakdocenten, de leerkrachten kunnen in deze tijd andere dingen doen (nakijken, of op je blackberry kijken). Mijn eerste indruk is goed, maar ik zie al wel dat ze heel anders te werk gaan, dan ik ben gewend. Ik ben erg benieuwd naar de rest van mijn stagedagen =).
Na mijn stagedag ben ik direct doorgegaan naar de apotheek om mijn recept voor mijn voet/enkel te halen. Hier aangekomen bleek het recept niet te kloppen, omdat de voorgeschreven medicijnen geschikt waren voor tegen de jeuk en misselijkheid. Alleen het mooie is, dat ik niet misselijk ben en geen jeuk heb omdat alles zo dik is. Met mijn irritaties heb ik alle papieren bij het huis opgehaald en ben ik weer terug gegaan naar de spoedeisende hulp. Hier aangekomen werd ik netjes geholpen en mocht ik doorlopen naar de arts. Alleen de arts die mij zaterdag had geholpen was pas om 16.00 uur aanwezig. Hier heb ik op gewacht en jawel om 16.10 uur kwam hij binnen en om 16.20 uur werd ik pas geholpen. Een andere arts moest al lachen, omdat hij het verkeerde recept had opgeschreven (NO STRESS). Maar naar al het wachten heb ik nu toch mijn recept in huis en hoop ik dat het snel afzakt, zodat ik weer alles kan doen en dichte schoenen aan kan op stage (loop nu al 4 dagen op badslippers).
Zo al heel wat ervaringen rijker en de belangrijkste is toch wel…. NO STRESS, RELAXMEISJE!
Liefss..
Vorige week dinsdag begonnen wij met ons avontuur en nu zijn wij alweer bijna een week verder.
Het was even wennen, maar het went eigenlijk ook heel snel haha. Hier is direct te zien dat ze het woord STRESS niet kennen (no stress, relaxchill meisje). Dit merkten Marinda en ik direct al bij het RKBO. Donderdag waren wij hier met z’n allen geweest, om ons te melden en vrijdag moesten wij terug komen om de formulieren op te halen. De afspraak was om naar 10en te komen, zo gezegd zo gedaan. Omdat Marinda en ik de weg een beetje kwijt waren stapten wij om half 11 binnen. Hier aangekomen konden wij nog ruim een half uur wachten, omdat ze de papieren nog niet voor elkaar hadden (oké NO STRESS).
Donderdagavond merkte ik dat m’n voet steeds iets dikker werd. Vrijdag werd het nog dikker en
’s avonds kon ik er bijna niet meer op staan. M’n hele voet en enkel waren dik. Gelukkig hebben wij een huisgenoot die voor arts studeert en hij heeft grondig naar m’n voet/enkel gekeken. Hij wist niet precies wat het was, dus toch maar voor de zekerheid naar de eerste hulp, omdat maandag mijn eerste stagedag was. Hier aangekomen moesten wij eerst wachten in de wachtkamer. Toen ik aan de beurt was vroeg één vrouw wat er aan de hand was en werd mijn bloeddruk + temperatuur gemeten (dit was dikke prima). Ik mocht weer terug naar de wachtkamer en werd al snel terug geroepen, zodat de arts er naar kon kijken. Helaas sprak deze beste man onduidelijk Engels en met mijn Engels erbij kwamen we samen niet zover. Gelukkig liep er ook één man rond die wel goed Nederlands kon, dus die heeft ons goed geholpen. Eerst was de bedoeling om een foto te maken, maar later kreeg ik toch een los verbandje om (wat even 68 srd kostte = rond de €17,-). Ik moest nog even blijven zitten, want de arts kwam nog even naar mij toe (jawel, ruim een half uur later NO STRESS). Hij heeft mij een recept voorgeschreven, die ik bij de apotheek kon ophalen en voor de rest zei hij weinig. Door dit heb ik een erg rustig weekend gehad, want ik moest rust houden en met m’n voet omhoog zitten.
Vandaag (maandag) was het dan zover.. mijn eerste stagedag op de Sint Elisabethschool 1. De school begint om 07.30 uur en is om 12.30 uur uit. Elke dag beginnen ze met de vlag ophijsen en het lied. Alle leerlingen staan per klas keurig in de rij. Wanneer ze klaar zijn gaan ze per klas naar hun lokaal toe met de desbetreffende leerkracht. Ik heb eerst een gesprek met de directrice gevoerd over mijn stage + opdrachten die ik vanuit school moet uitvoeren. Zij heeft mij de gehele school laten zien (±377 leerlingen). Hier in Suriname werken ze niet met groepen maar met klassen. Ik geef de komende 3 maanden les aan de 4e klas. Op deze school hebben ze 4A, 4B en 4C. Met de directrice heb ik overlegd dat ik elke dag voor één klas sta, zodat ik de verschillen in de groep kan zien en ook het verschil in leerkrachten. Wat mij direct al opviel is dat ze veel schreeuwen naar leerlingen toe. De leerlingen kijken hier niet raar van op en reageren hier ook fel op. Op school hebben zij een mediatheek, waar ze elke week één boek kunnen lenen en schuin achter de school ligt een straat van beton waar de leerlingen met een vakdocent gymmen. Voor de vakken muziek en handenarbeid hebben zij ook vakdocenten, de leerkrachten kunnen in deze tijd andere dingen doen (nakijken, of op je blackberry kijken). Mijn eerste indruk is goed, maar ik zie al wel dat ze heel anders te werk gaan, dan ik ben gewend. Ik ben erg benieuwd naar de rest van mijn stagedagen =).
Na mijn stagedag ben ik direct doorgegaan naar de apotheek om mijn recept voor mijn voet/enkel te halen. Hier aangekomen bleek het recept niet te kloppen, omdat de voorgeschreven medicijnen geschikt waren voor tegen de jeuk en misselijkheid. Alleen het mooie is, dat ik niet misselijk ben en geen jeuk heb omdat alles zo dik is. Met mijn irritaties heb ik alle papieren bij het huis opgehaald en ben ik weer terug gegaan naar de spoedeisende hulp. Hier aangekomen werd ik netjes geholpen en mocht ik doorlopen naar de arts. Alleen de arts die mij zaterdag had geholpen was pas om 16.00 uur aanwezig. Hier heb ik op gewacht en jawel om 16.10 uur kwam hij binnen en om 16.20 uur werd ik pas geholpen. Een andere arts moest al lachen, omdat hij het verkeerde recept had opgeschreven (NO STRESS). Maar naar al het wachten heb ik nu toch mijn recept in huis en hoop ik dat het snel afzakt, zodat ik weer alles kan doen en dichte schoenen aan kan op stage (loop nu al 4 dagen op badslippers).
Zo al heel wat ervaringen rijker en de belangrijkste is toch wel…. NO STRESS, RELAXMEISJE!
Liefss..
-
03 Maart 2014 - 22:53
Alina:
Heey Lisanne, wat zal jij straks ( over 12 weken) Heerlijk uitgerust en relaxed en natuurlijk NOSTRESS
weer thuis komen.
En als ik dit lees en jou toch wel heel goed ken is dat zeker wennen.
Zou zeggen, geef je er aan over en geniet van alle mooie dingen. En volgens mij komt het met je stage
ook wel goed. Je moet eerst toch even wennen. Dat is overal zo.
Veel plezier en de groetjes daar aan iedereen.
Dikke kus, Alina -
03 Maart 2014 - 23:26
Bea:
Dat klinkt goed. Elke middag vrij, wie doet je wat.
Zo te zien wel een mega-school en het schoolplein ziet er nog niet echt gezellig uit.
Hebben de kinderen ook nog wat een "hollandse" naam of namen die moeilijk te onthouden zijn?
Een goede start gemaakt met je ziekenhuisbezoekjes haha en het relaxen klinkt ons vertrouwd
in de oren. Waarom je druk maken terwijl dat helemaal niet nodig is yeaahhh.
Fijn tijd om alle kanten van Suriname te ontdekken.
groetjes van ons allemaal Bea
-
04 Maart 2014 - 00:39
Lisanne Van Der Veen:
Nou relax thuis komen gaat vast lukken haha..
Nou inderdaad moeilijke namen Bea, maar er zitten wel een paar Hollandse namen tussen (Mitchell, Cindy).
-
04 Maart 2014 - 07:19
Angela Benjamins:
Weer een leuk reisverslag en had ook al fotos gezien.
Maar wat een ellende met je voet.. heb je geen stress dan heb je dat hihi..
Hopen dat het snel beter gaat met de "goede" Medicatie.
Volgens mij heb je het super naar je zin daar, & dit natuurlijk de komende
Drie maanden gaan vol houden.. de kinderen zijn vast super blij met jou als juf.
Suc6 & rust maar goed uit met je voet! -
04 Maart 2014 - 13:11
Jeannette:
Hallo Lisanne, nou dat begint lekker of niet dan, beterschap met je voet en geniet ervan dat daar alles zo relaxt gaat, je kunt er ook aan wennen hoor, wat voor jou natuurlijk heel moeilijk is. Succes met je stage en de groetjes van ons allemaal. -
04 Maart 2014 - 20:26
Jannie:
He lisanne, wat leuk om te lezen dat het allemaal goed gaat en dat je het naar je zin hebt in Suri.
wel balen van je voet zeg.
Dat je moet wennen en dat het anders is als hier is natuurlijk logisch maar komt helemaal goed, jou kennende.
En no stress is toch heerlijk, kennen ze hier niet. Geniet ervan. Groetjes van ons en nog bedankt voor je kaartje
-
06 Maart 2014 - 20:50
Lammieke:
Hey Lisanne,
Leuk reisverslag. Ook leuke foto's. Erg interessant. Hopen dat je voet ook weer gauw beter is. Veel plezier nog en relax!!!!! -
07 Maart 2014 - 13:13
OMA NIJMEIJER.:
Dag Lisanne, mooi reisverslag, ik kijk al weer uit naar een nieuw verhaal! Was het een leuke stage week ? lukte het allemaal met een voet die jou tegenwerkt? Wordt het nu beter met jou voet/enkel?
Ik had vanmorgen een leuk cadeau van jou in de postbus, een doos chocolatjes met een mooie foto van ons samen er op en nog een kaart erbij, ja echt een verrassing!. Lisanne bedankt voor dit moois en we denken aan jou a.s. maandag.
Het wordt vast een gezellig en mooi weekend, met ook prachtig mooi weer (16gr) en dat in Nederland!!!
Lisanne een goed weekend , nogmaals bedankt , liefs oma.
-
07 Maart 2014 - 14:17
Lisanne:
Hee..
Met mn voet gaat het beter!! kan bijna weer birkey stocks aan =)
Dus de kuur werkt goed haha!!
Oma Gefelicteerd met je verjaardag en geniet van de chocolaatjes!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
